,وابسته های وابسته

وابسته های وابسته :

« وابسته های  وابستـه » با هسته رابطه ی مستقیم ندارند 

.« وابستـــه ها » واسطه ی آن ها با هستــه هستـــند.

به عبارت دیگر ، وقتی  وابسته ها برای خودشان وابسته می گیرند 

، این وابسته  های درجه دوم ،« وابسته ی وابسته » نامیده می شوند 

. مثلاً در گروه « دیوار بلند باغ » وابسته ی وابسته وجود ندارد ؛

 چون هردو واژه ی « بلند» و« باغ »  وابسته ی « دیوار» هستند 

امّا در  گروه « دیوار باغ ما» « وابسته ی وابسته وجود دارد .

یعنی در ژرف ساخت این گروه ، دو ترکیب وجود دارد:« دیوارِ باغ» و« باغِ ما » ؛ یعنی « ما » وابسته ی « باغ » است ؛ وابسته ی « هسته » نیست .

وابسته  های وابسته عبارتند از:

1-    ممیّز: معمولاً! برای شمارشِ تعداد یا اندازه و وزن موصوف میان عدد  ومعدود ( صفت شمارشی وموصوف آن ) اسمی می آید

 که وابسته ی عدد است وممیّز نام دارد .

 ممیّز با عدد همراه خود  یک جا وابسته ی هسته است . مانند پنج فروند هواپیما 

   نکته  : ممیّز همیشه وابسته ی صفت شمارشی نیست ؛  

 گاهی  وابسته ی صفت های مبهم یا پرسشی  می شود .مانند:  چند کیلو پسته

2-    صفت ِ صفت : هرگاه دوصفت دنبال هم بیایند  وصفت دوم شدّت وضعف صفت اوّل را بیان کند  صفت دوم را « وابسته ی وابسته » و« صفت صفت » می گویند .                                                                   

  نکته : 1- صفت صفت را نباید با تعداد صفت برای موصوف اشتباه گرفت  

          مانند : مرد خوش لباس قد بلند   

  نکته : 2 صفت صفت  اغلب در باره ی رنگ ها به کار می رود

 . به ندرت صفاتی مانند : « واقعی، حقیقی ، ظاهری و... در توصیف صفات دیگر به کار می روند  مانند: انسان موفّق  واقعی

3-    مضاف الیه مضاف الیه : 

هرگاه بیش از یک اسم یا ضمیر بعد از هسته بیایند فقط اسم یا ضمیر اوّل وابسته ی پسین وازنوع مضاف الیه است

 سایر اسم ها یا ضمایر پس از آن همه وابسته ی وابسته واز نوع مضاف الیه مضاف الیه  هستند 

 مانند: کوه های بلند سربه فلک کشیده ی شمال ایران زمین

  ( کوه : هسته ) ، ( بلند : صفت بیانی) ،( سربه فلک کشیده : صفت بیانی ) ، ( شمال : مضاف الیه ) ، (ایران زمین: مضاف الیه مضاف الیه )

ن 

4-    قید صفت :مانند  دانش آموز فوق العاده زیرک  که « فوق العاده» قید « زیرک» که صفت است ،  می باشد .

5-    صفت مضاف الیه : مضاف الیه می تواند هر یک از صفات پیشین یا پسین را بپذیرد

 ؛ بنابراین صفتِ مضاف الیه هم نوع پیشین دارد وهم نوع پسین .مانند: سخنان گهربار این دوست قدیمی من  

 ( این : صفت مضاف الیه  برای دوست و وابسته ی پیشین  ) ، ( قدیمی : صفت مضاف الیه برای دوست و وابسته ی پسین ) 

، ( من : مضاف الیه  مضاف الیه )   

   نکته : برای درک  وابستگی کلمات در گروه ، این نکته را فراموش نکنید که

 وابسته های پیشین غالبا وابسته ی اوّلین اسم پس از خود هستند و

 وابسته های پسین ، وابسته ی اوّلین اسم پیش از خود ؛ بنابراین نباید توقّع داشته باشید ، همه ی کلمات ، وابسته ی هسته باشند 

.                                   

متمّم اسم چیست ؟ 

متمّم اسم ، خود گروه اسمی است که با کمک حرف اضافه ، همراه اسم می آید وتوضیحی به آن می افزاید .

نکته : 1- تمام فعل هایی که گذرا به متمّم هستند وقتی که به صورت اسم یا مصدر در جمله بیایند ، متمّم اسم می گیرند . مانند: می جنگیم با  که به صورت  جنگیدن با ....یا مهارت داشتن در... که در اصل من در این کار مهارت دارم بوده است .

نکته : 2-   مصدر های باب مفاعله  وتفاعل عربی مانند :مبارزه ، مصاحبه ، تناسب و...

نکته : 3- متمّم اسم در حکم متمّم اجباری برای فعل است  ؛ یعنی بدون قرینه نمی توان آن را حذف کرد .

نکه : 4 – برخی از اسم هایی که متمّم می گیرند با ممیّز می آیند ،

 در این حالت متمّم همیشه جمع وحرف اضافه ی آ نها « از» است .

مانند: چهار نفر از دوستان  ، سه فروند از کشتی ها  و...

نکته : 5- در زبان معیار امروز ، اغلب متمّم های اسم پیش از اسم خود قرار می گیرند 

. مثلاً  او به گردش در طبیعت علاقه دارد ( غلاقه به گردش در طبیعت )  

به دوکارگر ساده نیاز داریم ( نیاز به دو کارگر ساده )

او در این کار مهارت دارد ( مهارت در رانندگی  اورا می پسندم)