گنجینه

گنجینه

نرم افزار جامع سوالات کنکور زبان و ادبیات فارسی با پاسخ های تشریحی سال های 81 تا 94
گنجینه

گنجینه

نرم افزار جامع سوالات کنکور زبان و ادبیات فارسی با پاسخ های تشریحی سال های 81 تا 94

زبان فارسی 3 ( وابسته های پیشین وپسین )

 

زبان فارسی 3 ( گروه اسمی 1


وابسته های پیشین وپسین


1-     صفت های اشاره : این –آن – همین – همان- چنین- چنان ( اگر همراه  اسم باشند)  

                

           نکته : « این وآن » اگر همراه هم باشند ومرجعی برای اشاره نداشته باشند ضمیر مبهم اندیعنی « دیگران»


2-     صفت های پرسشی : چه – چه طور-  چگونه- چند- کدام  - چه قدر- چه نوع  

                                                       

       نکته :اگر در کلمات پرسش در باره ی فعل وچگونگی آن پرسش شود « ضمیر پرسشی هستند. 


مانند: کی رفتی؟   - چرا رفتی  - کجا می روی؟           


امّا اگر کلمات پرسشی در باره ی اسم سوال شود  ، صفت پرسشی هستند .      


     مانند:  چند کتاب خریدی؟

3-     صفت های تعجّبی: چه  - عجب    مانند : چه گلی!   عجب گلی!     

 

         نکته 1: « چه » می تواند ضمیر تعجّبی باشد  ولی « عجب » نمی تواند . 

                                         

     مانند : چه ها برسر این ملّت آمده !         

نکته 2: « عجب» اگر به تنهایی بیاید یا « صوت » است یا « قید تعجّب»  . 


   اگر « صوت » باشد معمولاً با مکث همراه است . مانند: عجب، آمدی؟!                                           

   امّا قید تعجّب مانند : عجب که سوال هارا جواب دادی!

4-     صفت های مبهم:همه – هر – دیگر – فلان – بعضی- بسی – برخی – چند         


      نکته 1: تنها صفت مبهمی که کسره می گیرد « همه » است     

                                                

     نکته 2: کلمه ی « جمله » هم صفت مبهم است 


مانند:  جمله ی دانشمندان  ، جمله ی افراد عالم () در معنی همه ی افراد عالم)


5-     صفت  های شمارشی : 1- اصلی: یک ، دو...  

                                                                        

     نکته 1: عدد به هر شکلی قبل از اسم بیاید صفت شمارشی است 


: یک کتاب ] یک سوم کتاب ، ثلث کتاب و... .امّا اگر به تنهایی آمد یا پس از اسم  بیاید


 یک نوع کلمه است وخود اسم است . مانند : کتاب دو  

                                                                                          

   نکنه 2: کلمات« واپسین، اوّلین ، نخستین ، آخرین ، » پسوند –ُمین ندارند.       

                             

    نکته 3: کلمات « اوّل ، آخر ، نخست » پسوند- َم ندارند


6-     صفت های عالی: صفت ساده + ترین   مانند : بهترین گل – خوب ترین دانش آموز


7-     شاخص: شاخص ها القاب وعناوینی که پیش از اسم خاص می آیند 


به شرط آن که نقش نما نپذیرند و بددون فاصله پیش از اسم خاص بیایند ،


  در صورتی که نقش نما بگیرند خود هسته ی گروه اسمی قرار می گیرند  واسم هستند .

 

  انواع شاخص:     

                                                                                                           

   الف: علمی: استاد، دکتر ، مهندس 


                                                                     

   ب: مذهبی: امام ، شیخ ، آیت اللّه   

                                                                                       

 ج: اجتماعی: کدخدا ، آقا ، خانم ،  سیّد  

                                                                                     

  د: نظامی: سرتیپ،  سرهنگ ، سروان 

                                                                                                      

    ه : خانوادگی: دایی، عمو ، خانم ، برادر خواهر... 

                                                      

  نکته 1: « آقا » و« خانم» شاخص هاهیی هستند که می توانند هم پیش از اسم بیایند وهم پس از اسم 

                                                                                                                    

نکته 2: یک اسم می تواند پشتسرهم چند شاخص داشته باشد مانند: علّامه شهید دکتر سیّد محمّد بهشتی  

 

    

وابسته های پسین :


1-                             ی نکره    مانند مردی آمد    

                                                                                                    

درزبان فارسی اگر بخواهند ناشناس بودن کلمه ای را برسانند، پس از آن « ی» نکره می گذارند


 ؛ این «ی » نکره غالباً مععادل « یک » است و ساختمان کلمه را عوض نمی کند    

            

  نکته :1 کسره ی نقش نما، در ترکیب هایی چون « سایه ی عمر» ، « موی سفید » ، « دریای مواّج » و....


به شکل «یِ» نوشته می شود ؛ این « ی» صامت میانجی است ونباپد آن را با « ی» نکره اشتباه گرفت .

                                                                                 

  نکته 2: « ی» در واژه هایی چون « خوبی» ، بدی» ، « نکته ینی» و... پسونند مصدریا ست .


به راحتی می توان آن را تشخیص داد؛ کافی است به جای « ی»  ، « بودن» یا « شدن» بگذارید 


؛ مثلاً نکته بینی» یعنی« نکته بین بودن»

2-                             نشانه های جمع :  هاه ، ان ، ات ، ین ، ون    


  ان: مانند درختان      ان( یان ) مانند  آشنایان     


   ان( گان ) مانند : پرندگان

3-                             مضاف الیه : به دومین اسم گروه ، مضاف الیه گفته می شود . مضاف الیه اگر ضمیر پیوسته نباشد  بعد از کسره قرار می گیرد 

مانند جلد ِ کتاب

4-                             صفت شمارشی ترتیب نوع دوم : عدد+ -َم


5-                             صفت های بیانی: به طور کلّی  صفت پسین اگر شمارشی ترتیبی2( عدد+ _ َم ) نباشد صفت بیانی است 


.( البته یکی دواستثنا هم دارد : 


« دیگر»و« چند » یا « چندم» نیز گاهی به عنوان صفت پسین آورده می شوند ، 


امّا بیانی نیستند ؛ صفت مبهم  اند.) 

  

          صفت های بیانی:


  • الف) صفت فاعلی: 1- بن مضارع+_نده   مانند : رونده


                          2- بن مضارع +ا         مانند: بینا


                          3- بن مضارع +ان        مانند : گریان ( بیشتر حالت )


                          4- بن مضارع + ار          مانند : پرستار


                          5-  بن ماضی + گار      مانند: پروردگار، آفریدگار


                          6-  بن ماضی + ار        مانند : خریدار، خواستار، برخوردار، نمودار، بردار


                                7-. بن ماضی + گر       مانند : رَفتگر  ، کِشتگر 


                               8-. بنماضی فعل ناگذر + ه   مانند : رفته ، آمده


صفت فاعلی مرکب مرخّم : مانند : راهنما ( راه نماینده )     رهبر( رهبرنده )


دان( بن مضارع ) + نده   مانند : داننده ( صفت فاعلی)،


کاردان ( کارداننده )  صفت فاعلی مرکب مرخّم


ب) صفت مفعولی:   1- بن ماضی فعل گذرابه  مفعول + ه    مانند : نوشته ، خوانده


                            2- شکل مجهول فعل گذرا به مفعول       مانند: نوشته شده ، خوانده شده


                            3- دو کلمه ی« مردار» و « گرفتار»

 

صفت مفعولی مرکب مرخّم : لگد مال ، زربفت، دست چین ، پشم آلود


                                             مانند :  بافته ( صفت مفعولی)


                                                       زربافته( صفتمفعولی مرکب)


                                                       زربافت ( صفت مفعولی مرکب مرخّم )


صفت لیاقت:  مصدر +ی     مانند: خوردنی ، پوشیدنی



صفت نسبی:   1- اسم +ی     مانند : مریوانی


                      2- اسم+ینه      مانند: زرّینه ،سیمینه


                     3- اسم + ین     مانند: پشمین ، زرین


                     4- اسم + انی    مانند : روحانی، جسمانی، عضلانی


                     5- . اسم + انه       مانند: روزانه ، پسرانه ، دخترانه


                     6- .اسم + گانه       مانند: بچگانه


                     7-. صفت + گانه       مانند: دوگانه ، هفتگانه


                    8-. اسم + ه            مانند: دوساله


                    9-. اسم + چی     مانند: قهوه چی ، گاری چی


                   10-. اسم +گان     مانند: بازار گان ، مهرگان


صفت مطلق : مانند: ساده ، خوب ، بد و...


                                    

 

,وابسته های وابسته

وابسته های وابسته :


« وابسته های  وابستـه » با هسته رابطه ی مستقیم ندارند 


.« وابستـــه ها » واسطه ی آن ها با هستــه هستـــند.


به عبارت دیگر ، وقتی  وابسته ها برای خودشان وابسته می گیرند 


، این وابسته  های درجه دوم ،« وابسته ی وابسته » نامیده می شوند 


. مثلاً در گروه « دیوار بلند باغ » وابسته ی وابسته وجود ندارد ؛


 چون هردو واژه ی « بلند» و« باغ »  وابسته ی « دیوار» هستند 


امّا در  گروه « دیوار باغ ما» « وابسته ی وابسته وجود دارد .


یعنی در ژرف ساخت این گروه ، دو ترکیب وجود دارد:« دیوارِ باغ» و« باغِ ما » ؛ یعنی « ما » وابسته ی « باغ » است ؛ وابسته ی « هسته » نیست .




وابسته  های وابسته عبارتند از:


1-    ممیّز: معمولاً! برای شمارشِ تعداد یا اندازه و وزن موصوف میان عدد  ومعدود ( صفت شمارشی وموصوف آن ) اسمی می آید


 که وابسته ی عدد است وممیّز نام دارد .


 ممیّز با عدد همراه خود  یک جا وابسته ی هسته است . مانند پنج فروند هواپیما 

      

   نکته  : ممیّز همیشه وابسته ی صفت شمارشی نیست ؛  


 گاهی  وابسته ی صفت های مبهم یا پرسشی  می شود .مانند:  چند کیلو پسته



2-    صفت ِ صفت : هرگاه دوصفت دنبال هم بیایند  وصفت دوم شدّت وضعف صفت اوّل را بیان کند  صفت دوم را « وابسته ی وابسته » و« صفت صفت » می گویند .                                                                   

  نکته : 1- صفت صفت را نباید با تعداد صفت برای موصوف اشتباه گرفت  

                                       

          مانند : مرد خوش لباس قد بلند   

                                                                                                                       

  نکته : 2 صفت صفت  اغلب در باره ی رنگ ها به کار می رود


 . به ندرت صفاتی مانند : « واقعی، حقیقی ، ظاهری و... در توصیف صفات دیگر به کار می روند  مانند: انسان موفّق  واقعی



3-    مضاف الیه مضاف الیه : 

هرگاه بیش از یک اسم یا ضمیر بعد از هسته بیایند فقط اسم یا ضمیر اوّل وابسته ی پسین وازنوع مضاف الیه است


 سایر اسم ها یا ضمایر پس از آن همه وابسته ی وابسته واز نوع مضاف الیه مضاف الیه  هستند 


 مانند: کوه های بلند سربه فلک کشیده ی شمال ایران زمین


  ( کوه : هسته ) ، ( بلند : صفت بیانی) ،( سربه فلک کشیده : صفت بیانی ) ، ( شمال : مضاف الیه ) ، (ایران زمین: مضاف الیه مضاف الیه )


ن 

4-    قید صفت :مانند  دانش آموز فوق العاده زیرک  که « فوق العاده» قید « زیرک» که صفت است ،  می باشد .



5-    صفت مضاف الیه : مضاف الیه می تواند هر یک از صفات پیشین یا پسین را بپذیرد


 ؛ بنابراین صفتِ مضاف الیه هم نوع پیشین دارد وهم نوع پسین .مانند: سخنان گهربار این دوست قدیمی من  


 ( این : صفت مضاف الیه  برای دوست و وابسته ی پیشین  ) ، ( قدیمی : صفت مضاف الیه برای دوست و وابسته ی پسین ) 


، ( من : مضاف الیه  مضاف الیه )   

                                                                

   نکته : برای درک  وابستگی کلمات در گروه ، این نکته را فراموش نکنید که


 وابسته های پیشین غالبا وابسته ی اوّلین اسم پس از خود هستند و


 وابسته های پسین ، وابسته ی اوّلین اسم پیش از خود ؛ بنابراین نباید توقّع داشته باشید ، همه ی کلمات ، وابسته ی هسته باشند 


.                                   

متمّم اسم چیست ؟ 


متمّم اسم ، خود گروه اسمی است که با کمک حرف اضافه ، همراه اسم می آید وتوضیحی به آن می افزاید .


نکته : 1- تمام فعل هایی که گذرا به متمّم هستند وقتی که به صورت اسم یا مصدر در جمله بیایند ، متمّم اسم می گیرند . مانند: می جنگیم با  که به صورت  جنگیدن با ....یا مهارت داشتن در... که در اصل من در این کار مهارت دارم بوده است .


نکته : 2-   مصدر های باب مفاعله  وتفاعل عربی مانند :مبارزه ، مصاحبه ، تناسب و...


نکته : 3- متمّم اسم در حکم متمّم اجباری برای فعل است  ؛ یعنی بدون قرینه نمی توان آن را حذف کرد .


نکه : 4 برخی از اسم هایی که متمّم می گیرند با ممیّز می آیند ،


 در این حالت متمّم همیشه جمع وحرف اضافه ی آ نها « از» است .


مانند: چهار نفر از دوستان  ، سه فروند از کشتی ها  و...


نکته : 5- در زبان معیار امروز ، اغلب متمّم های اسم پیش از اسم خود قرار می گیرند 


. مثلاً  او به گردش در طبیعت علاقه دارد ( غلاقه به گردش در طبیعت )  

   

به دوکارگر ساده نیاز داریم ( نیاز به دو کارگر ساده )


او در این کار مهارت دارد ( مهارت در رانندگی  اورا می پسندم)